Door: Erik Fransen (14) uit Haarlem
— (bijna) vaste filmrecensent voor HoeKinderenDenken 🙂 —
Ben ik weer. Ik ben Erik en ik ben 14 en ik heb al eerder een recensie geschreven hier. Vind ik heel leuk. Ik heb dit weekend op dvd de film Wall-E gezien. Dat is een tekenfilm uit 2008. Wall-E is een kleine robot op rupsbandjes die in de toekomst leeft. Hij leeft natuurlijk niet echt (het is een robot) maar toch voelde ik met hem mee. Ik denk omdat hij allemaal grappige geluidjes maakt en soms ook heel droevig kan kijken omdat hij zo eenzaam is. Dat vind ik knap gedaan.
bron: pixabay
Wall-E is een nogal verroest robotje dat vuilnis verzamelt want in de toekomst is de aarde 1 grote vuilnisbelt. Mensen leven er niet meer (die zitten in de ruimte) en Wall-E moet alle rommel in zijn eentje opruimen. Omdat hij eigenlijk net een mens is, is dat best wel zielig. Maar toch doet hij zijn best.
En dan landt er een nieuw robotje op aarde. Zij heet Eve (dat is Engels voor Eva) en is door de mensen gestuurd om te kijken of de aarde weer bewoonbaar is. Wall-E is meteen verliefd op haar. Hij mag met haar mee naar het ruimteschip. Daar zie Wall-E dat alle mensen zo dik als een skippybal zijn geworden. Ze liggen hun hele leven in zwevende ligstoelen en hebben 24 uur per dag een schermpje voor hun neus zodat ze eten en spulletjes kunnen kopen. In dat ruimteschip beleeft Wall-E nog veel meer avonturen.
Het is een hele leuke film maar ook wel een beetje een hele droevige want alle natuur op aarde is stuk en computers doen al het werk waardoor mensen niet meer bewegen en ze tonnetjerond worden. Maar het leuke is dat Wall-E net een mensje is. En het droevige is dat de mensen in de toekomst dus steeds meer op robots gaan lijken. Daar heb ik best nog even over lopen nadenken nadat ik de film had gezien. Hij was dus echt goed! Vijf sterren: *****
