Filmrecensie: ‘Sing’ (2016)
Animatiefilm (110 min,), gemaakt door: Illumination Entertainment (van deze filmstudio kwamen bijv. ook de films ‘Verschrikkelijke Ikke’, ‘de Minions’ en Pets’)
Regisseur: Garth Jennings
Ben jij ook gek op al die castingshows? Op Holland’s got talent, op The Voice Kids, op Idols (begint binnenkort weer!), op de hele riedel? Dan is ‘Sing’ echt een film voor jou!
Het verhaal? Theatereigenaar Buster Moon, een koalabeer, zit diep in de financiële shit. Om zijn theater uit het slop te trekken, organiseert hij een talentenjacht, waar een spetterende eindshow uit moet komen. Zo wil hij zijn ‘oude dame’ (zo noemt hij het theatergebouw) weer nieuw leven in blazen.
Vanwege een foutje van zijn oude assistente Miss Crawly (in plaats van de moeizaam bijeen geschraapte $1.000,00 schreef ze een ietsepietsje hoger prijsgeld op de flyer) komen er hordes getalenteerde dieren op de casting af. Want wie wil er nu niet $100.000 winnen? Oeps…
Tijdens de audities blijven er uiteindelijk een stuk of 6 kandidaten over voor de show:

Bron: eigen foto (met 3D-bril voor lens, jeujj)
– De super-arrogante muis Mike, die weliswaar een genie is op de saxofoon en ook nog eens keigoed zingt, maar eigenlijk alleen maar geïnteresseerd is in het geld en de blingbling.
– Johnny (zie foto), een gorilla met een zwaar criminele vader en enkel een toekomst als ganglid in het vooruitzicht. Die toekomst wil hij niet, en met behulp van een krakkemikkige piano en zijn stem probeert hij dus zijn carrière een andere kant op te pushen. Uiteindelijk breekt zijn vader zelfs uit de gevangenis uit om zijn zoon te kunnen zeggen hoe trots hij op hem is. Mooi, joh!
– Varken Rosita, die zich als huismoeder dagelijks met haar 25 kinderbiggetjes en haar eeuwig oververmoeide zwijneman door het leven sleurt, maar nu toch écht nog een laatste poging wil doen om haar talent tentoon te spreiden en meer van haar leven te maken. Helaas krijgt ze de totaal geflipte Gunter als podiumpartner toegewezen, die later toch heel goed voor haar blijkt te zijn.
– Stekelvarken Ashley, een waar hardrockbeest. Ashley wil haar eigen songs op ’t podium zingen en succesvol worden, samen met haar vriendje. Omdat zij wél uitgekozen wordt, maar haar vriendje niet, wordt ze door hem zonder pardon in de steek gelaten. Als Ashley los gaat, vliegen haar stekels als pijlen in het rond.
– Olifantenmeisje Meena, die gruwelijk veel last heeft van podiumvrees en geen toon uit kan brengen zo gauw er iemand kijkt. Daarom eindigt ze in eerste instantie als theaterhulpje voor de show. Later kan ze toch nog laten zien wat ze écht kan.
Maar dan. Dan moet de finale zelf voorbereid worden. Vanaf dat moment wordt het één grote chaos, want de big show met de geselecteerde kandidaten moet een buitengewone knaller worden. Ondanks het totale gebrek aan centen weet Mr. Moon met vereende krachten en met behulp van ‘geleend’ stroom van de buren zijn theater op te krikken. Zelfs dansende, fluorescerende inktvissen in een (met ‘geleend’ glas) zelf gebouwd mega-aquarium (met van de brandweerkraan ‘geleend’ water) wordt op ’t podium geïnstalleerd. Iets wat natuurlijk alleen maar gigantisch fout kan gaan. En dat gaat het ook. Uiteindelijk claimt de bank, vertegenwoordigd door een hartstikke bits, spugend lama-vrouwmens, alles wat van het muziektheater overgebleven is. En da’s niet veel. Om precies te zijn: niks.
Mr. Moon zakt in een depressie en probeert aan de bak te komen als autowasser. De kandidaten zijn het echter met elkaar eens: de show must go on, desnoods illegaal, in de theaterruïnes.
De film is één grote aaneenschakeling van allerlei hits (van de jaren 40 tot nu, dus ook voor je ouders wat wils 🙂 ), een hoop gags en jokes (soms echt extreem grappig), dagelijkse geld- en andere zorgen, en heel veel emotionele momenten. De finale is ook écht een ware finale, met volledige songs (geen hapstukken en flarden) en met alle verhaallijnen, die samen tot een prima einde aan elkaar gebreid worden.
Wij (dat zijn: één uitgegroeide van 45 en drie kinderen van 10 t/m 14 jaar) vonden ‚Sing‘ een superleuke film. De kinderen waren helemaal weg van Rosita’s huishoudelijke inventiviteit (hoe krijg je 25 biggetjes uit bed, aangekleed, volgepropt met ontbijt en naar school terwijl je zelf niet thuis bent?) en vooral ook van Ashley’s rondvliegende stekels die uiteindelijk in de norse lama-dame van de bank terecht kwamen. Ze sprongen zowat op hun stoelen bij ‘Faith‘ (Stevie Wonder & Ariana Grande) en ‘Shake it off‘ (Taylor Swift). Alle songs worden overigens door de Amerikaanse stemmen (o.a. van Scarlett Johansson, Reese Witherspoon en Matthew McConaughy) zelf gezongen!
De uitgegroeide ging overigens enkel mee omdat er uiteindelijk toch íémand voor chauffeur moest spelen (en voor de tickets en de popcorn moest betalen). Zij was dan ook totaal verrast dat ze de film écht leuk vond. Ze kreeg zelfs een brok in haar keel van de manier waarop gorilla Johnny ‘I’m still standing‘ van Elton John eruit knalde. En nog meer verrast was ze dat je door een 3D-bril heen best aardige foto’s kunt maken.
Ja. Was leuk.
Gaat ’t zien!