Hoe woont ’t in een micro-natie?

26 oktober 2017 12 t/m 15 jaar, 9 t/m 11 jaar, Hoe Kinderen Denken, Uitgegroeiden

Nederland is best klein in vergelijking met andere landen in Europa (en in de wereld). Monaco, San Marino en Vaticaanstad zijn al priegelig kleine dwergstaten, maar wist je dat er nog veel kleinere naties op de wereld zijn? Ze heten ‘micro-naties’. Niet te verwarren met ‘micro-staten’: micro-naties hebben zichzelf dan wel onafhankelijk verklaard, maar zijn dat meestal toch nog niet echt, omdat het land op wiens grondgebied ze liggen, ze nog niet officieel heeft erkend. Toch functioneren ze geheel in hun uppie, met een eigen regering of bestuur, een eigen wetgeving en belastingstelsel, een vlag, paspoort, postzegels, en soms zelfs ook eigen geld.

Wij vroegen ons meteen af: woont het nu lekker in zo’n microland? Daar is maar weinig over te vinden. De bewoners zijn blijkbaar erg graag ‘op zichzelf’. Laten we daarom eerst maar eens een paar opvallende dwergnaties bekijken. Minilandjes waarvan je vast en zeker nog nóóit gehoord hebt!

1. Fristad Christiania

Vrijstad Christiania is een onafhankelijk verklaard stadsdeel van Kopenhagen (Denemarken) en werd op 4 september 1971 gesticht door een stel hippies. Nu wonen er nog steeds ca. 400 mensen. Ze hebben eigen wetten: softdrugs zijn toegestaan, politie juist weer niet! Belastingen kennen ze ook niet. Het is er een behoorlijk zootje, maar dan wel een vrij zootje. De marihuana-rook hangt overal in de lucht. De mensen van Christiania weigeren ingelijfd te worden in de stad, wat nogal eens heftige demonstraties oplevert. Hun nationale motto is dan ook: “U kunt ons niet doodslaan!” En ‘uitroken’ zal ook niet echt werken, lijkt ons. Maar verder geldt er: vrijheid, blijheid! En de rest.

De ingang van Christiania – bron: commons.wikimedia.org, author: Bruno Jargot (2004), CC1.0

2. Vorstendom Sealand (Zeeland)

Sealand is een groot platform, een oorlogsfort. Een kunstmatig eiland van ongeveer 550m2 voor de kust van Ipswich (Engeland). De radiopiraat Paddy Roy Bates bezette het platform in 1967 en riep het uit tot zijn eigen  ‘vorstendom’ (en hij was dus de koning 🙂 ). Sealand wordt door geen enkel land ter wereld erkend, maar heeft wel een grondwet eigen postzegels, munten, paspoorten en benoemd bewoners tot ‘adel’. Dat klusje is snel geklaard, want er wonen maar 1 tot 5 mensen in/op Sealand! Lekker rustig in ieder geval.

Het platform ‘Sealand’ – bron: commons.wikimedia.org (Public Domain – CC0)

3. Liberland

De ‘Vrije Republiek Liberland’ is een zelf verkozen micronatie, een stuk niemandsland ergens tussen Servië en Kroatie. Liberland is nog heel jong: in 2015 ‘geboren’. De stichter- en zelfverkozen president van Liberland heet Vít Jedlička. De regering van Liberland bepaalt zelf wie er mag komen wonen: ben je een extremist of een neo-nazi, kom je er mooi niet in. Het officiële motto van de staat is ‘Leven en laten leven’: het doel is om een samenleving te creëren waar rechtvaardige mensen in voorspoed kunnen leven zonder al die inefficiënte regels en belastingen die elders heersen. Kroatië vindt ’t natuurlijk maar niks want Liberland ligt op Kroatisch grondgebied. Daarom probeert de Kroatische politie iedereen te arresteren die Liberland binnen wil komen. Het idee van Liberland lijkt ons echter heel mooi. Maar of het werkt? Het moet in ieder geval een hele moderne, liberale stadstaat worden, maar dat is nog toekomstmuziek.

President Víc Jedlička van Liberland. Bron: commons.wikimedia.org (Author: Jan Husák – CC4.0)

4. Vorstendom Seborga

Iedereen kent Monaco, maar wie kent er nu Seborga? Toch ligt die micro-natie maar 45km van Monaco af, in Italië. Het is met 4 km2 zelfs dubbel zo groot als Monaco. Seborga is een Prinsdom (‘Principato Seborga’), geregeerd door Vorst Marcello I. Die was echter zo druk met zijn eigen bouwbedrijf in het buitenland, dat zijn onderdanen ontevreden waren over zijn afwezigheid. Sindsdien heeft Marcello I zich helemaal teruggetrokken naar Zwitserland. Nu is Marcello’s vrouw Nina hun – inofficiële – vorstin; die was immers wél ter plaatse en bovendien veel aardiger. Er wonen nu ongeveer 4.500 mensen, waarvan maar ca. 350 ‘oer-inwoners’ (het dorpje Seborga zelf). De rest bestaat uit rijke (buitenlandse) toeristen met een huis daar aan de kust. Een soort van groot, redelijk goed verborgen Monaco dus. Ze hebben er zelfs hun eigen geld: de Luigino. Het is gewoon een typisch Italiaans kustplaatsje, maar dan wel helemaal vrij van die rare Italiaanse politiek. Lekker!

Seborga, Ligurië (Italië). Bron: commons.wikimedia.org (Author: Davide Papalini – CC3.0)

5. Vorstendom Hutt River

De ‘Principality of Hutt River’ ligt in Australië, aan de – je raadt het al – Hutt River! De Australische boer Leonard Casley kreeg in 1969 weer eens ruzie met de Australische overheid over de graanquota ( = hoeveel graan je mag produceren). In 1970 was het zelfs zo erg dat hij zijn bedrijf niet langer in stand kon houden en zijn personeel niet meer kon betalen, omdat er te weinig inkomsten waren door die strenge quota. Maar de Australische wet zegt: bij rechtstreekse economische dreiging mag je zelf je ‘land’ besturen. En dat deed Casley: hij stichtte ‘Vorstendom Hutt River’ en benoemde zichzelf tot Prins Leonard de Eerste (Motto: God zegene de Prins van Hutt River!). Waarom hij zich niet meteen tot koning kroonde, weten we niet. Australië vond ’t niet bepaald leuk, maar alle aangespannen rechtszaken werden door Casley en zijn vrouw Shirley (nu dus prinses) gewonnen. En zo bestaat de Hutt River Principality nog steeds, mét eigen postzegels, een eigen volkslied, de ‘Hutt River Dollar’ en een inmiddels stokoude prins (nu 92). Kroonprins Ian (ook de Minister President) zal hem binnenkort wel opvolgen. Casleys andere zoon, Wayne, is Minister van Buitenlandse zaken. Hutt River Province (zo heet het nu) heeft, echt waar, een eigen leger: acht tanks (die ergens in Engeland schijnen te staan), géén soldaten, maar wel een eigen politiemacht (één man, die blijkbaar ook ergens in het buitenland woont). En ze hebben er heel mooi rood zand en altijd mooi weer. Ook wel plezierig.

Hutt River Province. Bron: commons.wikimedia.org (Author: Bäras – CC1.2)

En dat waren er nog maar vijf! Er zijn echter nog véél meer van die dwerglanden: over de hele wereld zijn er maar liefst zo’n 400 microstaatjes! Maar is het nu echt leuk leven in zo’n prutslandje? Waarschijnlijk leeft je er gewoon zoals overal in Europa, zo lang er maar een goede internetverbinding is 🙂

Ons lijkt Liberland best wel wat. Maar daar kom je zo moeilijk naar binnen. Dan maar Seborga: niet te ver van het strand af en lekker Italiaans eten. Alleen moet je dan waarschijnlijk wel een bak met geld meebrengen om daar nog een huis te kunnen kopen. Nou ja, dan maar ‘gewoon’ Nederland. Oók klein en ook nog steeds lang niet slecht. Toch?