Door: Kris L. (11) uit L.
(volledige naam en woonplaats bekend bij de redactie)
– blog op basis van ingestuurde soundfile want Kris houdt niet van schrijven –
Ik wilde altijd een beugel. Vond ik mega-stoer. En met een beugel lijk je ook ouder, vind ik. Maar nu heb ik er eentje en nu wil ik hem niet meer…
bron: eigen foto (met toestemming)
Gisteren ging ik met mama naar de tandarts want ik kreeg mijn plakkertjesbeugel. In de wachtkamer duurde het lang en ik werd steeds zenuwachtiger. Toen kwam een mevrouw op Crocs kwam mij en mama halen.
Ze begon met de ringetjes om mijn kiezen. Aanpassen, vastdrukken, past niet, andere passen, weer eruit halen, lijm erop, weer erin, vastbijten en drukken. Wat een gedoe. Het was een rotgevoel, want het leek alsof het ringetje een beetje in mijn tandvlees sneed. Toen kwam de hoofdtandarts en plakte één voor één de slotjes erop. Jemig wat smaakte die lijm enorm vies. Ik vroeg of ze daar geen aardbeiensmaak aan konden geven, net als bij het gebithappen? Dat was zwarte-bessensmaak, best lekker! Maar nee, dat kon dus niet. Aardbeienlijm plakt niet goed, zei ze. Alsof de smaak de plak bepaalt, duhh.
bron: eigen foto (met toestemming)
Mama zat in de stoel tegen de muur en vroeg of ik nog leefde. Ik heb haar maar even een teken gegeven. Vingers de lucht in: alles oké, ma! Toen alles met blauw licht uitgehard was, mocht ik ein-de-lijk spoelen. Gelijk maar twee bekers vol erdoorheen gejast. Zooo vies, hè.
Toen kreeg ik poetsles, want tandenpoetsen met die dingen op je tanden is toch een stuk lastiger. En ik moet nu ook flossen. Dat vind ik helemáál vies. Eerst tandflos achter de draad langs en door je tanden heen frunniken en dan heen en weer. Yuck. Maar ja, gaatjes wil ik ook niet.
bron: eigen foto (met toestemming)
Over 5 weken moet ik terug komen. Dan krijg ik een dikkere draad door de plakkertjes heen. Het doet nu al zeer. Als ik last krijg van mijn wangen of lippen, moet ik er stukjes wax overheen plakken, maar dat blijft helemaal niet goed zitten. Ik heb nu overal stukjes wax in mijn mond. Blèh.
bron: eigen foto (met toestemming)
Ik vind het maar een rotding. Ik vind ook dat ik er raar uitzie nu. En kauwen is klote, zelfs met beugelwax erop, dus heb ik voor het avondeten yoghurt en appelmoes gegeten. Baal ik van. Ik hoef die beugel niet meer, maar nu zit ie erin en moet ik er nog minstens een jaar mee rondlopen. Niet fijn!
Heb jij ook een verhaal dat je wel op HoeKinderenDenken wilt vertellen? En heb je geen zin om te schrijven? Doe als Kris en klets in je telefoon. Stuur ons de file en wij maken er een blog van! No problem! Stuur maar door naar: redactie@hoekinderendenken.nl
![Geen sneeuw? Maak zelf sneeuwvlokken! [knutselgekakel]](https://www.hoekinderendenken.nl/wp-content/themes/hoekinderendenken/images/related.png)
Hoi Kris! Ik weet hoe het voelt hoor, ik was vroeger ook een beugelbekkie. Ik heb ze allemaal gehad: een buitenboordbeugel (gelukkig niet met zo’n petje!), een plaatje aan de bovenkant, slotjes (met elastiekjes) onder en boven en als laatste nog een dubbele beugel.
De slotjes waren het ergst. Mijn wangen gingen helemaal kapot in het begin. En die wax blijft inderdaad niet zo goed zitten. Maar je kapotte wangen gaan wel weer over hoor. Je mond moet er even aan wennen. En een nieuwe draad doet best zeer. Ook als ze de draad strakker gaan zetten, maar zover ben je nog niet. Elke keer doet je mond weer zeer daarna. Dus vraag je moeder dan of ze lekker soep voor je wil maken. Zodat je zachte dingen kunt eten omdat kauwen de eerste dagen steeds zeer doet. Dan komt het helemaal goed. En wel doorzetten hoor! Het is een jaartje vervelend maar je krijgt er hele mooie rechte tanden voor terug. Bij mij staan ze nu nog steeds recht! Dus als het zeer doet moet je maar gewoon bedenken hoe het er straks uit ziet. Dat maakt het een beetje makkelijker. Sterkte Kris! Laat je als je klaar bent foto’s zien van hoe het geworden is?