Door: Erik Fransen (14) uit Haarlem
Bron: youtube still Trailer ‘A Monster Calls’
Samen met mijn ouders ben ik naar de film A Monster Calls geweest. Dat betekent: een monster roept. Het gaat over een jongen met een moeder die kanker heeft, denk ik want ze moet heel vaak naar het ziekenhuis en heeft heel kort haar. De jongen heet Conor en is erg alleen. Op school wordt hij gepest en zijn grootmoeder is niet altijd aardig voor hem. Maar op een avond komt een heel groot monster hem opzoeken. Een soort hele grote levende boom. Het monster vertelt de jongen drie verhalen. Het zijn vreemde verhalen met een eind dat je niet verwacht. Steeds lopen ze anders af. maar ze gaan allemaal over de waarheid. Eigenlijk is het een heel aardig monster.
Ik dacht eerst: nu neemt die jongen dat monster mee naar school om iedereen die hem pest eens een flink pak slaag te geven, want waar heb je anders zo’n heel groot boommonster voor? Maar daar gaat de film niet over. Dus eigenlijk had het ook een heel klein monster kunnen zijn, bedacht ik me. De jongen moet van het monster ook zelf een verhaal vertellen. Dat durft de jongen niet, want zijn moeder is heel erg ziek en hij wil niet boos zijn. Maar toch is hij boos. Boos omdat hij weet dat zijn moeder doodgaat en ook boos omdat hij haar niet kan redden. Het leven is niet eerlijk.
Hij zegt dat hij hoopt dat zijn moeder snel dood gaat zodat ze geen pijn meer heeft, ook al betekent dat dan dat zij er niet meer is. Hij vindt dat heel moeilijk om te zeggen omdat hij in werkelijkheid helemaal niet wil dat zijn moeder dood gaat. Maar haar zo zien doet hem ook pijn. Het monster snapt dat, want het is de waarheid. Uiteindelijk gaat de jongen bij zijn grootmoeder wonen, die alleen maar onaardig leek, want zij had ook heel veel verdriet natuurlijk. Zo komt het toch nog goed, omdat de jongen en zijn oma troost bij elkaar vinden.
Het was een verdrietige film, maar ook heel mooi gemaakt. Het monster is in het begin echt eng, maar verder zijn het allemaal net echte mensen, soms aardig en soms niet aardig, net als in het echte leven. De film is voor iedereen vanaf 12 jaar. Ik ben 14. De film krijgt van mij 5 sterren! *****
Heb jij ook een gave film gezien? Of juist een hele stomme? En wil je daar wel een recensie over schrijven? Doe als Erik! Mail ons! redactie@hoekinderendenken.nl
Toffe recensie, Erik! Bedankt! 🙂